In 1996 verscheen de cd ‘de Loper’, in 1998 gevolgd door ‘De Staat van Liefde’.
In 2001 de cd ‘de Pofklant’, na een opmerkelijke publieksactie die 100 ‘sponsors’ opleverde die per persoon 100 piek (toen nog harde guldens) neertelden voor de totstandkoming van dit album.
In 2002 ‘Arbeid’, in combinatie met een genummerde en gesigneerde houtgravure van beeldend kunstenaar Hubertus de Jong, in een oplage van slechts 100 stuks.
In 2003 zag ‘Eiland’ het licht, een uitgave in nauwe samenwerking met het independent label Marista.
In december 2004 verscheen in een oplage van 100 stuks zijn zesde cd, ‘Brak Hart’, opnieuw gevuld met eigen werk (15 nieuwe liedjes). Ook op deze cd wordt Martens begeleid door zijn (bijna) vaste begeleiders – waaronder Hubert Heeringa, Jan Wolfkamp, Meine Bruinsma en Jan van Olffen – allen uitmuntende muzikanten die de liedjes perfect aanvoelen.
In 2005 verscheen onder de titel ‘Naakt & Levend’ een handgenaaid en gebonden boek, waarin een dvd + cd, in een gelimiteerde oplage van 100. De dvd bevat archiefmateriaal (o.a. Pinkpop 1976) en door Martens op locatie live gespeelde filmische impressies van 5 liedjes. Filmer Ismaël Lotz verzorgde de regie en montage. De cd bevat 17 nieuwe liedjes.
In 2007 vindt Martens onderdak bij het indie label InBetweens Records, de cd ’Open’ verschijnt dat jaar en wordt landelijk goed ontvangen.
In februari 2008 komt bij uitgeverij Bornmeer het boek ‘De loper’ uit dat autobiografische hardloopverhalen bevat. De eerste 100 boeken gaan vergezeld van een speciale cd met 5 liedjes over hardlopen. Een van die liedjes is de ‘Ballade voor Foekje’ (Dillema), het lied oogst veel succes en Martens speelt het o.a. live bij de Vara in het programma Spijkers met Koppen op Radio 2.
Op zondag 1 maart 2009 viert Martens zijn 60e verjaardag. Tijd voor iets extra’s: een poëziebundel + cd getiteld ‘Schraaltroost & Liefspraak’. Nieuwe gedichten, 16 nieuwe liedjes en foto’s van Reyer Boxem. De oplage is 250 stuks.
In mei 2010 verschijnt ‘zilverziel’. Een album met nieuw Nederlandstalig materiaal op ouderwets maar milieuvriendelijk (zonder tolueen) 180 grams vinyl. Met klaphoes en bovendien inclusief een cd met dezelfde 12 liedjes. Oplage: 200 genummerde en gesigneerde exemplaren.
‘Drang’ heet de cd die in juni 2011 bij Munich Records verschijnt. Drang omdat Martens het niet kan laten, omdat het er is, zich manifesteert en een uitweg zoekt. Resulterend in zijn elfde solo album sinds 1996, het jaar dat de start van zijn tweede muziekjeugd markeert.
2012 Levert ‘Suikerhard & Bitterzoet’ op. Dit keer ondergebracht bij Music & Words op het label -I-C-U-B4-T-. In oktober van dat jaar zijn Lielian Tan, Ruben Mulder, Willo de Bildt en Sido Martens te gast bij het Vara programma Spijkers met Koppen op Radio 2.
Op 1 februari 2013 komt ‘Wankelmoed’ uit, een boek met cd. Vijftien basaal opgenomen liedjes op zeven verschillende locaties ergens in Friesland waar Martens met zijn camper naar toe reed. Foto’s en verhaaltjes over zowel de liedjes als de locaties maken het tot een bijzonder multimediaal geheel. In april van dat jaar verschijnt De Klaploper, Martens tweede boek over hardlopen. En er verschijnt nog een boek met cd: ‘Rododendrongloria’. Dit keer weer met de solide medewerking van de vaste tandem Lielian Tan op drums en Willo de Bildt op basgitaar.
In 2014 wordt Sido Martens 65 en is dan 50 jaar behept met muziek. Om dat te vieren komt er een boek met verhalen en foto’s over hoe het allemaal zo gekomen is, waar het haperde en waar het naar toe moet: ‘Als het klinkt dan klopt het’. In het boek twee cd’s. ‘Zo die Klonk’ met archiefmateriaal, radio optredens, demo’s en nog wat afgestofte audio. Op ‘Zo die Klinkt’ 15 spiksplinternieuwe liedjes met naast De Bildt en Tan ook Sebastiaan Wiering op cello, Hubert Heeringa op sax en mondharmonica, Jan de Vries op accordeon en zangeres Annemarieke Coenders. Omrop Fryslân televisie komt met een uitgebreid portret dat ook op nationale tv wordt uitgezonden.
Tegen zijn gewoonte in begint Martens al in juni 2016 met het opnemen van liedjes die uiteindelijk de cd ‘Weerbarst’ zal opleveren. Begin augustus, als er dertien klaar zijn, wordt hij helaas ziek en valt alles stil. Twee maanden later fleurt de Fries gelukkig weer op en kan de cd worden afgemaakt. Zo komt het toch weer goed. Het leven mangelt en hotseknotst soms dat het een lust is. Dat maakt kwetsbaar maar ook krachtig. Inspirerende weerbarst.
‘Stof op het springveld’ is de titel van Martens eerste gedichtenbundel die in juni 2017 verschijnt. Het is de weerslag van een inspirerend voorjaar. In december vormt ROOF de afsluiting van 2017. ROOF, het korstje op de wond (de kers op de taart?). Een boek met een cd. Liedjes over voren in de ziel, blaren op het geweten en pijnkloven van de tijd.
Het terugkopen van de Teac 80-8 taperecorder waarmee Martens in de late jaren zeventig zijn opnames maakte resulteert in het analoge mono-album Monomaan. Opgenomen in het voorjaar van 2018 in een caravan op een Friese kampeerlocatie. Minimale en ietwat ruwe, ongepolijste opnames die een zekere ambivalentie in zich dragen. Desondanks is de schijf – wederom in een boekwerkje verpakt – er toch gekomen.
Dat jaar verschijnt in november deel twee van wat het 2018 tweeluik vormt: SM2018. Opnieuw vijftien nieuwe liedjes. Dit keer weer ‘gewoon’ digitaal en in stereo, maar wel met medewerking van Jan de Vries op accordeon, Lielian Tan op slagwerk en Hubert Heeringa op diverse saxofoons en viool.
2019 Is het laatste jaar waarin er een fysiek produkt verschijnt. Een elpee met de titel De Melanchool, 12 nieuwe liedjes met de vertrouwde club muzikanten. In de klaphoes een tekstvel en een cd met alle liedjes. De hoes toont een kleurenhoutgravure van graficus Siemen Dijkstra. Oplage: 150. Eerder dat jaar verscheen de poëziebundel De Melanchool met o.a. odes aan de sirenen die betoverden en inspireerden. Oplage: 70 stuks (vanwege 70 jaar in 2019).
En verder? Komt er nog wat? Vast! Maar hoe is de vraag. Mijn muziek maken kent in ieder geval geen einde.
Op 1 juni 2020 komt het boek de Weemoeder uit. Autobiografische fictie. Het soms min of meer troebele badwater van Martens jeugd. Het vallen en opstaan naar volwassenheid. De cd Koester verschijnt in december, verlaat door Covid-19 gerelateerd oponthoud. Martens blijkt toch niet gestopt met het uitbrengen van muziek …
2021 Tijd voor terugblikken op het bliksemsucces van Fungus: Mijn jaren als zwam, 100 pagina’s foto’s en verhalen op A4 formaat over de periode 1973-1975 toen Martens met folkrockgroep Fungus furore maakte en Kaap’ren Varen een bescheiden hit werd. Later dat jaar verschijnt de zwaarte, 12 nieuwe liedjes en zeven gitaarschetsjes.
Eind maart 2022 komt Droomdolen uit, een bundel vol korte tot zeer korte verhalen door het slapen gaan. IJlzucht, droomdwang en hersengas beheersten Martens nachtrust, nou ja, zoiets. Hij schreef mijn dromen op direct na het ontwaken, anders vluchtten ze immers maar de oneindige ongrijpbaarheid in.
Op 18 september dat jaar vertrekt de Martens’ Magical Mystery Tour bus naar paviljoen MeM in Buitenpost voor de presentatie van MultiLied, de nieuwe Nederlandstalige cd. Dit keer geen gastmuzikanten, alle zang en instrumenten zijn gedaan door Martens zelf. Wel de laatste uitgave op cd. Middels het platform Martens’ Maniakale Muzikale Moetjes (MMMM) probeert Martens minimaal 50 donateurs te verzamelen om jaarlijks een album uit te kunnen brengen. Op welke manier? Dat moet blijken in 2023.
Dat Martens af en toe een vat (vaatje) vol tegenstrijdigheden is blijkt in 2023. In tegenstelling tot de stelligheid waarmee hij in 2022 beweerde dat MultiLied zijn laatste cd zou zijn, presenteert hij op 29 oktober doodgemoedereerd het album M4. Nu weer wel met gasten als Lielian Tan, Hubert Heeringa en Jan de Vries. Het steunfonds M4 wierp zijn vruchten af, dus kon het project doorgang vinden. De man kan het blijkbaar niet laten.
Voor vragen, boekingen etc.: info@sidomartens.nl of gebruik het contactformulier op deze website.
