Voormalig Folkforum en Eindhovens Dagblad recensent Henk Hoogenstraaten bespreekt SM2018
(klik op de links)
Voormalig Folkforum en Eindhovens Dagblad recensent Henk Hoogenstraaten bespreekt SM2018
(klik op de links)
Prachtige invoelende bespreking van Arjan Hut in het Friesch Dagblad. (klik op de afbeelding voor vergroting).
(klik op afbeelding voor vergroting)
Op Folkforum een uitgebreide recensie door Walter van Brakel: ROOF op Folkforum
(klik op afbeelding voor vergroting)
Prachtige recensie van Walter van Brakel op folksite Folkforum Folkforum over Niemand is van Iemand
Hans van Deelen bespreekt Niemand is van Iemand lovend in New Folk Sounds
(aanklikken om door te linken, of om afbeelding te vergroten)
Stem, gitaar en woorden staan centraal. Hier omheen zweven wolken accordeon, straalt een viool, kringelt een saxofoon.’ … ‘Martens is in vorm en dicht zich soepel een weg door spannende, broeierige versen.’ … ‘Dreiging en verwondering verdringen elkaar in rake regels.’ … ‘Er dreigt wat aan de horizon, er zit een kou gevangen onder onmetelijke golven: iets van Martens fascinatie en angst voor de grote oceanen plakt aan elke noot’ … ‘Missers staan er niet op Rododendrongloria. Elke noot is welkom.’
‘De plaat is minder overdonderend dan zijn voorganger en bevat een handvol nummers waarvan de melodieën niet beklijven. Anderzijds mogen we Martens niet afrekenen op de bijzonder hoge standaard die hij met zijn eerdere plaatwerk heeft gezet. Want op eigen merites beschouwd is dit nieuwe album van bijzonder hoog niveau.’ … ‘In een rechtvaardiger wereld zou Wil Je een heuse radiohit kunnen worden. En met hartverscheurende songs als Hard Vallen, Het Ongeloof en Sandy toont Martens zich opnieuw de koning van het mineurakkoord.’
‘Weer zo’n klein meesterwerk’ … ‘Misschien zelfs zijn beste album tot nu toe. Dat is moeilijk met zekerheid vast te stellen daar het niveau bij Martens constant zo hoog is dat zo’n bewering feitelijk meer zegt over de smaak van de luisteraar dan over de plaat zelf. Niettemin ben ik zeer te spreken over dit album dat met een iets ruimere bezetting dan gebruikelijk af en toe een behoorlijk spannend geluidsdecor creëert voor Martens’ bijzondere liedjes. Liedjes die je ook nu weer niet nalaten te beroeren en te betoveren.’ … ‘Hij moet de meest onbekende Beste Singer-songwriter van Nederland zijn’.
‘De bundel bestaat uit 32 korte verhaaltjes die allemaal wel iets met hardlopen te maken hebben en gekenmerkt worden door een rijke inspiratie, veel taalgevoel en een eindeloze woordenschat.’ … ‘Het boekje is geschikt voor lopers, maar dan als amusement en als hulpmiddel tot zelfrelativering. En voor niet-lopers omwille van het leuke, pittige en verrassende woordgebruik.’
‘Lopersmelancholie’ … ‘Zeer vermakelijk voor eenieder die wel eens loopschoenen aantrekt en voor de vaste liefhebbers van Martens’ cynisch gekleurde schrijftrant.’ … ‘De Klaploper biedt een mooi inkijkje in het Friese loopwereldje dat ondanks het almaar uitdijende loperslegioen nog altijd een hoog ons-kent-ons gehalte heeft.’
‘Zelfspot en ongemakken.’ … ‘Een beknelde zenuw veroorzaakt een klapvoet en met de nodige zelfspot beschrijft Martens de poot die zijn loopplezier vergalt.’ … Zijn vertelstijl wordt gekenmerkt door taalgevoel en een ruime woordenschat.’
‘…de krasse sixty something legt een ongekende activiteit en creativiteit aan de dag’ … ‘de songs zijn kaal en onopgesmukt op de plaat gezet, het komt de zeggingskracht alleen maar ten goede’ … ‘als een nummer als Om Draaien door een jong gastje voor Excelsior was opgenomen hadden we er coverstories aan gewijd’ … ‘songs als Held in A, Mag de maan aan, Ze is fee en de schitterende instrumental Janschen in de regen zijn gewoon te goed om een geheimpje voor de fijnproevers te blijven.’
‘…een sober maar intens en krachtig album’…’veertien liederen geschreven in de aangenaam associatieve stijl die de zanger/instrumentalist eigen is’.
‘…zelden zit je zo dicht op de huid van een artiest’ … ‘Martens zingt en speelt intenser dan ooit’ … ‘liedjes die in hun ambigue, bitterzoete woordkeus blijven haken’.
‘Vergeleken met zijn voorganger (Drang) is Suikerhard & Bitterzoet weer serieuzer van toon. Geen slechte zaak aangezien Martens juist in het meer balladeachtige, droeverigere materiaal excelleert. Het is een stijl waarin hij misschien wel aanspraak kan maken op de titel beste singer-songwriter van Nederland.’ … ‘Het hele niveau van het prachtig terughoudend geproduceerde Suikerhard & Bitterzoet is even hoog als consistent.’
‘Door het gebrek aan variatie, spanning en inspiratie is Suikerhard & Bitterzoet geen album om een feestje mee op te vrolijken.’
‘De teksten, alle van de hand van Martens, zijn vaak filmisch van aard. Snel wisselende beelden worden aan elkaar geregen en vormen op die manier het grotere geheel. Dat zorgt ervoor dat de aandachtige luisteraar het druk heeft. De hoestekening van dochter Janne Martens sluit daar prima bij aan: de verschillende lagen in haar prent strijden om de aandacht van de kijker. Suikerhard & bitterzoet is een bijzonder geïnspireerde plaat, die alweer benieuwd maakt naar het vervolg.’
‘Luisteren loont, nog eens opzetten nog meer.’